W końcu slońce i odpoczynek, dlugo mogam pospać.... ach.... spacer nad wodą dobrze mi zrobil.
Trochę optymizmem powialo... moze nie jest aż tak zle jak się nam czasem wydaje. Cos czuję że się zakochuję, choć raczej bez wzajemności...coż... ważne, że spotykanie jej daje mi wiele energii i dobrze zaczyna się dzień. ...
hmm...
Historia, która ostanio mnie bawi:
Co rano, jadę do pracy, kolejką o tej samej porze zawsze , bo jakby inaczej, skoro mam się nie spóźnić do pracy a pospać jak najdlużej... I co rano, czekając na kolejkę na peronie spotykam te same osoby - takie do pon do piątku - "deżawi" no i co tu ukrywać wpadla mi pewna osóbka w oko, no i tak sobie na siebie zerkamy dziwnie, krążymy wokól i obserwujemy ;-) trwa to juz od miesiąca, może więcej...
Każda wie niby o co chodzi, ale żadna nie daje po sobie poznać ... śmiesznie strasznie i tragicznie może trochę ( może to wlaśnie ta polówka) ...zastanawiam się czy kiedykolwiek posunie sie to dalej... hehe...
i tym obtymistycznym akcentem na dziś kończę..
Hehe,
Prawie zapomniam o tym blogu. Tak dziwnie to czytać...
...dużo się wydarzyo od ostatniej notki, postaram się jakoś to uporżądkować...
narazie...